کد مطلب:26407 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا وقتي غير مسلماني ميخواهد مسلمان شود، بيشتر مذهب تسنن را انتخاب ميكند؟

خواهر گرامي...

با سلام و احترام و ابراز سپاس از اين كه پرسشهاي خويش را براي ما ارسال نمودهايد. اينك پاسخهاي ما:

اهل سنت نسبت به شيعيان از نظر تعداد چند برابر ميباشند. اين هم دلايلي دارد كه از جمله آنها وجود حكومتهاي مقتدر سني مذهب در طول تاريخ هزار و اندي ساله اسلام است. كثرت جمعيت اهل سنت و بهره مندي آنان از حكومتهاي مقتدر موجب شد آنان بيش از شيعيان در زمينه مسايل اسلامي و تبليغ مذهبشان كتاب بنويسند. ديگران هم كه اسلام را بازگو ميكنند، با همين گرايش و قرائت اكثريت بازگو ميكنند. اين سه عامل نومسلمانان براي گرايش به مذهب اكثريت است. در توضيح اين سخن ميگوييم: حال اگر كسي بخواهد در اسلام تحقيق نمايد، يا از طريق مسلمانان تحقيق ميكند كه اكثر آنان سني هستند و در كشورهاي اروپايي و آمريكا و مناطق ديگر حضور دارند. مردم آن جوامع با مسلمانان سني برخورد داشته و روبرو هستند. طبعاً افراد بسياري كه از طريق مسلمانان به اسلام گرايش مييابند، به مذهب اهل سنت ميگروند؛ يا از طريق كتابهاي مسلمانان تحقيق ميكنند. اين هم به جهت كثرت كتابهاي اهل سنت است. طبيعي است كه كساني كه آنها را مطالعه مينمايند، تحت تأثير آنها قرار ميگيرند. چون خاستگاه اين كتابها مذهب اهل سنت است، نومسلمانان توسط آن كتابها با مذهب سني آشنا ميشوند و تابع اين مذهب ميگردند. سومين راه اين است كه كتاب هايي را كه مستشرقان درباره اسلام نوشتهاند، مطالعه نمايند. در اين صورت به جهت استفاده مستشرقان از كتابهاي مذهب غالب، رنگ آن را به خود ميگيرد و محصولش در آغاز امر گرايش به اهل سنت است.

اصولاً تشيع و مذهب شيعه در جهان بيش از چند دهه نيست كه مطرح شده، در حالي كه كتابهاي مستشرقان از چند صد سال قبل نوشته شده و در مورد عقايد شيعه در كتابهاي آنها چندان ذكري به ميان نيامده است.

از زمان پيروزي انقلاب اسلامي به بعد كه نقطه عطفي در تاريخ اسلام و تشيع به حساب ميآيد، و تحقيق و بررسي در زمينههاي اسلامشناسي، ايرانشناسي و شيعهشناسي در غرب رواج پيدا كرده است و تا حدودي اسلام با گرايش شيعه اماميه در جهان جايگاه ويژهاي به خود گرفته است، جويندگان راه حقيقت و مطالعهكنندگان در دين اسلام با گرايش شيعي به مراتب بيش تر از قبل شدهاند. حتي بعضي از نوگرايان به اسلام كه ابتدا به مذهب سني گرايش مييابند، بعدها با تحقيقاتي كه انجام ميدهند به مذهب تشيع ميگروند.

امروزه بسياري از دانشمندان غربي كه به اسلام گرويدهاند، شيعه هستند، مانند فيلسوف نامي فرانسه، روژهگارودي و...

هم چنين براي بعضي از نوگرايان، اصل گرايش به اسلام اهميت دارد و مانند مسلماناني كه در خانواده اسلامي بزرگ شدهاند، مسئله مذهب اهميت ندارد.

چرا مرجع تقليد آقايان هستند و از ميان خانمها كسي را به عنوان مرجع تقليد انتخاب نميكنند؟

توجه شما را به چند نكته جلب مينماييم:

1 - در ايدئولوژي اسلام زن و مرد هر دو از يك گوهر آفريده شدهاند و هيچ يك بر ديگري برتري ندارند، مگر به تقوا (1)

2 - دانشطلبي و فقاهت مورد تأكيد اسلام است و در اين امر بين زن و مرد تفاوتي نيست، همان گونه كه مردان ميتوانند در دانش امروزي و فقاهت به مقامات عالي برسند، زنان نيز ميتوانند، ليكن با وجود تفاوتها در سلايق، تمايلات و استعدادها در اين دو صنف، تفاوت هايي وجود دارد.

3 - همان گونه كه در كتاب تكويني و خلقت بين زن و مرد تفاوت است و اين براساس نظام احسن در خلقت است، در كتاب تشريع، وظايف و مسئوليتها نيز بين اين دو تفاوت است.

به قول شاعر:

جهان چون خط و خال و چشم و ابرو است

كه هر خيري به جاي خويش نيكوست

حال با توجه به نكات ياد شده ميگوييم:

ايدئولوژي اسلام، رئاليستي و واقع گرايانه است. واقعيت اين است كه زنان و مردان در كتاب خلقت متفاوتند، حتي يك تار موي زن و مرد متفاوت است. (1)

زنان و مردان هم از نظر امور جسماني و فيزيولوژيك متفاوتند و هم از نظر رواني و عواطف و پيكولوژيك لازمه اين تفاوت در آفرينش، تفاوت در مسئوليتها و وظايف است. در همين راستا اسلام در برنامه ريزي زندگي ما مسؤليتها و وظايف، هماهنگ با تفاوتهاي آفرينش برنامه ريزي نموده است. برخي از مسؤليتها و وظايف در زنان و مردان يكسان و برابر، برخي متفاوت و برخي ترجيحاً به يكي از اين دو صفت واگذار شده است. خداوند حكيم از زير و بم آفرينش انسان با خبر است، با وجود تفاوتها در آفرينش اين دو بار مسؤليت را هماهنگ با آن قرار داده است.

اگر خداوند به مردان اندامي درشت و بازواني قوي و متناسب با كارهاي سخت و سنگين داده است، كارهاي سخت به مردان سپرده ميشود. اگر به زنان اندامي ظريف، و عواطف و احساساتي لطيف داده است، كارهاي ظريف و هنري و عاطفي به آنان سپرده ميشود. هيچ كس در اين مسئوليتها اعتراضي ندارد، و اين عين حكمت و براي دوام نسل بشر ضروري است. در تفاوتهاي مسئوليتي در برخي منصبهاي اجتماعي نيز چنين است. لازمه زن يا مرد بودن اين است كه هر يك با مسئوليتهاي ويژه باشد. همان گونه كه جامعه پذيرفته است تمامي كارهاي پر مشقت و خطرناك به حق بايد برعهده مردان باشد، بايد پذيرفت كه برخي از سمتهاي اجتماعي برعهده مردان باشد، چون اين تفاوتها لازمه آفرينش زنان و مردان است.

مرجعيت ديني يك حق نيست كه زنان از آن محروم شدهاند، بلكه تكليف و مسئوليت است. بسياري از بزرگان فقاهت حاضر نميشدند مرجع شوند، چون اين كار تكليف است و مسئوليت دارد. آنچه مايه ارزش آدمي است، مرجعيت نيست، بلكه فقاهت است كه در آن زن و مرد يكسانند. هر كه بخواهد ميتواند فقيه بشود. مرجعيت از شئون امامت و كارهاي اجرايي است كه با توجه به همه جوانب ايدئولوژي اسلام، از ويژگيهاي مردان است. چون در اسلام يك سري خطوط قرمز در معاشرتهاي زنان و مردان وجود دارد كه در صورت تصدي زنان به شئون امامت، چارهاي جز ناديده گرفتن اين خطوط قرمز وجود ندارد. (1)

پينوشتها:

1 - حجرات (49) آيه 13.

2 - دكتر سيد رضا پاك نژاد، اولين دانشگاه، ج 19، ص 280 - 293.

3 - براي توضيح بيشتر مراجعه شود، به: زن در آينه جمال و جلال، اثر آية الله جوادي آملي، فصل چهارم رحل شبهات و روايات معارض.